Στο Λουτράκι του Δήμου Μεδεώνας, κοντά στο δρόμο προς τη Βόνιτσα και λίγο μετά τη γέφυρα πάνω από τον ποταμό της Νύσσας, έχουν εντοπιστεί σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα που υποδηλώνουν μια μετάβαση από τη μεσοελλαδική στην υστεροελλαδική περίοδο.
Ο επισκέπτης που επισκεπτεί την περιοχή μπορεί να δει ένα πρωτοελλαδικό τύμβο και έναν θολωτό μυκηναϊκό τάφο, που αποτελούν σημαντικά ευρήματα από την περίοδο αυτή.
Η υστεροελλαδική περίοδος, γνωστή επίσης ως Μυκηναϊκή, στην Ακαρνανία αντιπροσωπεύεται με σημαντικές εγκαταστάσεις, καθιστώντας την περιοχή αυτήν σημαντική και στο πλαίσιο της αρχαιολογίας.
Οι τάφοι που έχουν ανασκαφεί χρονολογούνται στην ΥΕΙΙΑ και ΥΕΙΙΓ περίοδο, ενώ η αρχιτεκτονική τους δεν παρουσιάζει σημαντικές διαφορές από άλλους θολωτούς τάφους που έχουν ανασκαφεί στην περιοχή της Ακαρνανίας.
Φαίνεται ότι στο Λουτράκι υπήρχε ένας οργανωμένος οικισμός που ελέγχει τον Αμβρακικό κόλπο και την εύφορη παράκτια πεδιάδα. Οι τάφοι που έχουν ανασκαφεί στην περιοχή είναι σημαντικοί, καθώς αναδεικνύουν την πλούσια αρχαιολογική κληρονομιά της περιοχής.
Ο μεγαλύτερος από αυτούς τους τάφους βρίσκεται κοντά στο χωριό Παλαιομάνινα και χρονολογείται μεταξύ 1400 και 1330 π.Χ. Ακόμη ένας θολωτός τάφος υπάρχει βορειότερα στην Ήπειρο, κοντά στην Πάργα, και χρονολογείται περίπου μεταξύ 1400 και 1380 π.Χ.
