Τρύφος ή Τρύφου

Η Τρύφου, γνωστή επίσης ως “Τρύφος”, είναι ένα εντυπωσιακό ορεινό χωριό του Ξηρομέρου, που κατά την υψηλή του θέση στους πρόποδες των Ακαρνανικών κορυφών (υψόμετρο 885 μέτρα), προσφέρει εκπληκτική θέα σχεδόν σε ολόκληρη την ενδοχώρα του Ξηρομέρου. Αποτελεί τον υψηλότερο κατοικήσιμο οικισμό της περιοχής.

Απέχει περίπου 8 χιλιόμετρα δυτικά της Κατούνας και καλύπτει μια έκταση 46.370 στρεμμάτων, από τα συνολικά 213.217 που είχε η περιφέρεια του πρώην Δήμου Μεδεώνος. Με τον νόμο Καλλικράτη το 2010, συγχωνεύθηκε με τους Δήμους Μεδεώνος, Ανακτορίου και Παλαίρου, καθιστώντας το ένα δημοτικό κομμάτι του Δήμου Ακτίου Βόνιτσας.

Η Τρύφου αποτελεί έναν τεράστιο οικολογικό παράδεισο, καθώς οι Ακαρνανικοί όγκοι, οι τρεχούμενες υδάτινες οδοί της Νήσσας, τα ιαματικά νερά και ο υδροβιότοπος του Αμβρακικού έχουν διαμορφώσει το τοπίο, καθιστώντας την περιοχή ιδανική για αναψυχή και θεραπεία.

Η βλάστηση είναι πλούσια και το κλίμα ξηρό και δροσερό το καλοκαίρι, ενώ το χειμώνα είναι σχετικά κρύο. Μαζί με την Τρύφου, συμπεριλαμβάνεται και το χωριό Βούστρι, μετά από μεταφορά πριν από μερικές δεκαετίες, καταλαμβάνοντας το αριστερό μέρος της εισόδου του χωριού από την Κατούνα.

Η περιοχή της Τρύφου περιλαμβάνει τα Ιαματικά Λουτρά του Αγίου Βάρβαρου, έναν σημαντικό τόπο θεραπείας και αναψυχής, όπου αναβλύζει μια υδροθειούχα πηγή. Το νερό της πηγής, είτε ως λουτροθεραπείες είτε ως πόσιμο, έχει θεραπευτικές ιδιότητες για πολλές παθήσεις.

Το σημερινό χωριό δημιουργήθηκε μετά την επανάσταση του 1821 από τη συνένωση των συνοικισμών Αλευρά, Παλιοχώρι και Πατερίτσα. Η παλαιότερη αναφορά στο χωριό χρονολογείται το 1521, όταν 48 οικογένειες κατοίκουσαν σε αυτό. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός της Τρύφου ανέρχεται σε 635 κατοίκους. Επιπλέον, η Τρύφου διαθέτει ενοριακό ναό τον Άγιο Νικόλαο και το παραδοσιακό πανηγύρι του χωριού πραγματοποιείται στις 20 Ιουλίου στη γιορτή του προφήτη Ηλία, προστάτη του παλιού χωριού (Παλιοχώρι).