Ο Βασίλης Καΐλας, το παιδί-θαύμα του ελληνικού κινηματογράφου, συνεχίζει να αποτελεί ένα αγαπημένο πρόσωπο για το κοινό, παρά το γεγονός ότι πλέον κρατά χαμηλό προφίλ. Σήμερα, στα 70 του χρόνια, έχει αποσυρθεί από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά παραμένει ζωντανός στις αναμνήσεις μας μέσα από τις αμέτρητες ταινίες στις οποίες συμμετείχε.
Γεννημένος το 1953 στην Αθήνα, ο Καΐλας ξεκίνησε την καριέρα του τυχαία, όταν σε ηλικία 4 ετών συναντήθηκε με τον Μιχάλη Κακογιάννη, σκηνοθέτη της ταινίας “Το Τελευταίο Ψέμα”. Αυτό το τυχαίο γεγονός τον οδήγησε σε μια καριέρα που θα τον καθιερώσει ως το παιδί-θαύμα του ελληνικού κινηματογράφου. Με 117 ταινίες στο ενεργητικό του, ο Καΐλας απέκτησε φήμη για τους συγκινητικούς ρόλους του, που συχνά απεικόνιζαν παιδιά που πάλευαν με τη φτώχεια και τις δυσκολίες.
Παρά την επιτυχία του ως ηθοποιός, ο Καΐλας επέλεξε να μην συνεχίσει την καριέρα του στον κινηματογράφο σε μεγαλύτερη ηλικία. Το 2010 δοκίμασε την τύχη του στην πολιτική, κατεβαίνοντας ως υποψήφιος δήμαρχος στο Λαγονήσι. Παράλληλα, το 2013 εξέδωσε το βιβλίο “Ένα παιδί μετράει τα πλάνα”, το οποίο δεν είναι μια κλασική αυτοβιογραφία, αλλά ένα λεύκωμα που αναδεικνύει τη ζωή του και το έργο του στον κινηματογράφο και το θέατρο.
Σήμερα, ο Βασίλης Καΐλας ζει μια ήσυχη ζωή, έχοντας αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Παρόλο που πολλοί τον θυμούνται ως τον μικρό, φτωχό ήρωα των ελληνικών ταινιών, στην πραγματικότητα ο Καΐλας δηλώνει ευτυχισμένος με την οικογένειά του. Έχει μια υπέροχη κόρη και μια σύζυγο που τον στηρίζουν, και όπως έχει δηλώσει, είναι ευγνώμων για όσα του έφερε η ζωή.
Αν και δεν του αρέσει να μιλάει πολύ για το παρελθόν, ο Βασίλης Καΐλας έχει αναφερθεί με αγάπη στην εποχή που δούλευε δίπλα σε μεγάλους ηθοποιούς, όπως η Έλλη Λαμπέτη και η Γεωργία Βασιλειάδου. Παράλληλα, έχει εκφράσει το αιώνιο παράπονό του για την ταύτιση του ονόματός του με τον “κλαψιάρη” χαρακτήρα που ερμήνευε στις ταινίες, αλλά αποδέχεται με σεμνότητα τον τρόπο με τον οποίο το κοινό τον θυμάται.
Ο Βασίλης Καΐλας έχει αποσυρθεί από την υποκριτική, επιλέγοντας να ζήσει μια ήρεμη ζωή ως συνταξιούχος. Ωστόσο, το ταλέντο και η προσφορά του στον ελληνικό κινηματογράφο παραμένουν αθάνατα, καθώς οι ταινίες στις οποίες συμμετείχε συνεχίζουν να προβάλουν την ευαισθησία και την αυθεντικότητα που τον χαρακτήρισαν ως ηθοποιό.
